BIZIM SINIF, 1977

NEFRETİ BİR PAZARTESİ SABAHIDIR

-  Bizim Sınıf. Mecbure oturmuş hafızlamaktadır.

Kızlar birer ikişer girerler. -

ZEKİYE - Üff üff... Daha kaç ders var?

LEYLA - Şindi mantık var, öğleden sonra tarih var, cebren cebir var.

ZEKİYE - Onu biliyoruz, bu sene daha kaç ders var?

LEYLA - Bu sene kaç mantık dersimiz kaldı, onu mu soruyorsun?

ZEKİYE - Üff Leyla üff, bir gün de sorduğum şeyi bir kerede anlasan n'olur?

LEYLA - Sen anlatmak istediğini bir kere de anlatsan n'olur sanki... Dur hesaplayalım...

- Leyla hesaba dalarken Ayşen girer. -

AYŞEN - Pazartesi, sabah sabah mantık... Ne mantıksız iş yahu! Kim yapıyor bu porgıramları? Elli kere söyledik, pazartesi sabahı sevdiğimiz bir ders koyun, seve seve okula gelelim. Sakalımız yok ki bizi dinlesinler...

TACİSER - Sen de yüzüne ağda yaptırtma kızım.. Koy ver sakalı, sözün dinlensin.

AYŞEN - Alırım ayağımın altın Taciser.. Otobüsle geldim zaten, burnumdan soluyorum.

NESRİN - Bravo Ayşen.. Ye onu... Ona karate uygula.

ZEKİYE - Parçala onu Ayşen.

TACİSER - Susun kız susun, ortalığı babalamayın.. Şaka yaptım anam.

AYŞEN - Bana pazartesi sabahları şaka yapmayın.

LEYLA - Kız Zekiye, sen bana neyi soruyordun?

ZEKİYE - Sene sonuna kadar kaç ders kaldı, onu soruyorum.

LEYLA - Tamam doğru anlamışım. Tam üçyüzseksendört ders kaldı. Oniki cumartesi, oniki pazar, dokuz gün bayramlar... Kala kala 118 gün kalıyor.

ZEKİYE - 118 gün ha. Üff üff...

AYŞEN - Demek onsekiz günüm kalmış.

LEYLA - Onsekiz değil, yüzonsekiz.

AYŞEN - Benim onsekiz yavrum, yüz gün rapor alıciğim.

ZEKİYE - 118 gün kaç ay ediyor kız?

LEYLA - Aaa, o kadarını bilemem artık.

MECBURE - Bir ayda otuz gün vardır. Kimi aylar otuzbir çekerler. Ortalama olaraktan otuzbuçuk alırsak, 118 bölü otuzbuçuk, eşittir, 3,8 ay.

AYŞEN - Mecbure!

MECBURE - Efendim?

AYŞEN - Anam sen mecbur olmadığın zaman konuşma.

MECBURE - Sordular onun için söylüyorum kardeş. Bildiğim bir konuda doğru olan şeyleri söylemeye mecburum. Zeynel beye âşık olduğun doğru mu?

ZEKİYE - Zeynel bey bizim öğretmenimizdir. Babam gibi severim.

AYŞEN - Mecbure sus. Yeter. Varmayın şunun üstüne, bırakın hafızlasın. Tüh allah kahretsin keşke gelmeseydim.

TACİSER - Vallahi ben de öyle kız. Son anda ani bir kararla geldim. Muhallebicide Asuman'gille buluştuk, az kalsın onlarla sinemaya gidecektim, son anda vazgeçtim.

ZEKİYE - Asuman'gil kırıyorlar mı?

LEYLA - Tabii havalar düzeldi, Asuman bir daha okula gelmez.

AYŞEN - Bugün bu kadar mıyız?

TACİSER - Galiba..

AYŞEN - İnekliğimize doymayalım. Sabah sabah gel, Nesnel Zeynel'e kafa ütület, sanki bizim kafamız buruşuk..

ZEKİYE - Bak ne diyecem, belki Nesnel Zeynel gelmez, konken oynarız.

LEYLA - Çanaklı mı?

ZEKİYE - Çanaklı.

LEYLA - İyi tamam.

TACİSER - Gelmez olur mu, mutlaka gelmiştir domuz.

MECBURE - Arkadaşlar!

AYŞEN - Ne var anam?

MECBURE - Öğretmenimiz Zeynel bey geldi, arkadaşlar.

AYŞEN - Sen nerden biliyorsun?

NESRİN - (Mandrake okumaktadır, başını kaldırır) O bilmeyecek de kim bilecek, öğretmenlere günaydın demek için sabahları kırk saat okulun kapısını bekliyor.

MECBURE - Ben hiç de öyle bir sebeple beklemiyorum kapıda. Fahrettin bey öğretmenimizin çantasını taşımak için bekliyorum.

LEYLA - Sahi kız, niye Fahri'nin çantasını hep sen taşıyorsun?

MECBURE - Fahrettin bey öğretmenimiz yaşlı olduğu için çanta ona ağır geliyor. Yaşlılara yardım etmek görevimizdir. Otobüslerde harp malulü gaziler yaşlıdırlar. Mesela onsekiz yaşında harp malulü gazi olmaz.

AYŞEN - Mecbure!

MECBURE - Efendim!

AYŞEN - Sus ve yerine otur!

MECBURE - Sizleri beni yanlış tanımaktan telin ederim arkadaşlar. (küskün yerine oturur)

TACİSER - Geliyor.

- Nesnel Zeynel vın girer. Sınıf vazırt ayağa kalkar.

Nesnel Zeynel gladiyatörce kürsüye geçer. Herke-

sin iyice ayağa kalkıp kalkmadığını kontrol ettikten

sonra, buyurun oturun, durumu. Sınıf gacırt oturur.

Allahına kadar bir pazartesi yoklaması başlar. -

N. ZEYNEL - 06 Taciser Yurdatap!

TACİSER - Burda.

N. ZEYNEL - 64 Leyla Gözoğlugez!
LEYLA - Burda.
N. ZEYNEL - 88 Zekiye Helvacı.
ZEKİYE - Burdayım.
N. ZEYNEL - 100 numara Nesrin Gülserenler!
NESRİN - Tamam.
N. ZEYNEL - Ne tamam? Neye tamam? Tamam ne demek? Buradayım efendim diyeceksin.
NESRİN - Tamam, burdayım efendim.
N. ZEYNEL - Otur. 126 Mecbure Durugönül.
MECBURE - Buradayım öğretmenim efendim.
N. ZEYNEL - Oturunuz.

- Sınıfın kapısı açılır ve elinde ağır çantası,  

gözleri pek iyi görmeyen Fahrettin bey, girer. -

FAHRETTİN BEY - Oturunuz efendim!

- Kürsüye doğru ilerler. Sınıf kıkırdamaktadır.

Nesnel Zeynel sinirle ayağa kalkar. -

N. ZEYNEL - Hayrola Fahrettin bey, müfredat porgıramında bir değişiklik mi var?
FAHRETTİN BEY - O siz miydiniz Zeynel bey, Çok çok özür dilerim, burası 4 C değil mi?
AYŞEN - Hayır hocam, burası Beş Edebiyat hocam...
TACİSER - Dört o karşısı hocam...
ZEKİYE - Doğru çıkıyorsunuz tam karşısı hocam...
LEYLA - Nasılsınız hocam...

- Fahrettin bey çıkar. -

FAHRETTİN BEY - Çok çok özür dilerim Zeynel bey.
N. ZEYNEL - Estağfurullah hocam... Evet susunuz hanımlar, yoklama devam ediyor. 157 Ayşen Kolgezer.
AYŞEN - Niye gezelim efendim, burdayız...
N. ZEYNEL - Saçmalama!
AYŞEN - Haklısınız saçmaladım efendim. İsterseniz sınıfı terkediim.
N. ZEYNEL - Hayır otur yerine.
AYŞEN - İsterseniz başka birinin yerine de oturabilirim efendim.
N. ZEYNEL - Saçmalama!
AYŞEN - Haklısınız, bakın bugün ne kadar üstüste saçmalıyorum, ben hemen çıkiim efendim.
TACİSER - (alçak sesle ortaya) Yanlışlıkla gelmiş zaten.
N. ZEYNEL - Efendim?

- Sınıfta genel gülme. -

TACİSER - Ayşen arkadaşın ne kadar yanlış ve hatalı olduğunu belirttim efendim.

- Sınıfta gülme sürer. -

N. ZEYNEL - Bu gibi şeyleri belirtmeye gerek yok.

- Sınıfın gülmesi hitam bulurken Nesrin solo

kahkaha atar. Aslında Nesrin olayların dışında

ve Mandrake'nin içindedir. -

AYŞEN - Hocam, tuvalete çıkabilir miyim?
N. ZEYNEL - Hayır, çıkamazsın, otur yerine.
AYŞEN - Belki hastayız, aaaaa! (oturur)
N. ZEYNEL - Geber! (söylediği söze bin pişman, birden yoklama defterinden başını kaldırır) Niye böyle konuşturuyorsunuz canım beni? Niye bozuyorsunuz tertemiz bir pazartesi sabahı benim güzel ağzımı? Ne hakkınız var buna? Allahtan kontrollü bir insanım.

- Bir iki tikle toparlanır, yoklamayı sürdürür. -

192 Figen Atsaylar!

TACİSER - Yok efendim.
N. ZEYNEL - Nerde? En verimli bir pazartesi sabahı nerde bu kız?
TACİSER - (alçak sesle ortaya) Bursa'ya gezmeye gitti.

- Sınıf güler. -

N. ZEYNEL - Nereye gitti?

TACİSER - Burs işleri vardı, onlarla uğraşıyordur, dedim efendim.

N. ZEYNEL - Hımmm otur... 220 Makbule Şensoy!

MAKBULE - (kapıdan girer) Burdayım.

N. ZEYNEL - Nerdesin? Yoklamanın başını kaçırdın.

AYŞEN - Yoklamanın başının pek bir faydası yoktur.

MAKBULE - Yoklamanın başını kaçırdığıma çok üzgünüm efendim.

N. ZEYNEL - Güzel. Üzülmene sevindim.

MAKBULE - Geç kalmamak elimde değil efendim, taa sekizinci Levent'ten geliyorum.

N. ZEYNEL - Sekizinci Levent de neresi? Yeni mi kuruldu?

MAKBULE - Pek kuruldu sayılmaz, yarısı inşaat ama biz taşındık.

N. ZEYNEL - Pekâlâ, geç yerine... 327 Asuman Pansuman.

TACİSER - Yok efendim.

N. ZEYNEL - Nerede? Ne-re-de? Zihnin pırıl pırıl olacağı bu pazartesi sabahı nerede bu kız? Sizlere soruyorum hanımlar...

TACİSER - Valla bilemeyeceğim efendim.

N. ZEYNEL - Neden kaçılıyor efendim, benim dersimden neden kaçılıyor? Pazartesi sabahı, benim dersimde kimse yok... Biz kötü hoca mıyız yani? Allah allah, insanı hasta edeceksiniz be... Allahtan kontrollü bir insanım.

AYŞEN - Self kontrolünüze hayranım hocam.

N. ZEYNEL - Ben, siz benim vücudumu beğenin diye mi, slim çalışıyorum sanki? Hıh, benim zindeliğim önemli.

LEYLA - Acayip iyi vücudunuz var hocam.

N. ZEYNEL - (az biraz sevinçli) Susun... Bunlar nesnel şeyler. Geçelim... (birden sinirlenir) Peki nerde bu Asuman Pansuman?

ZEKİYE - Arkadaşlarıyla sinemaya gitmiş hocam..

N. ZEYNEL - Aaah... Aaaah.. Sinema ha.. Sinema ha.. Kendisine sıfır veriyorum. 356 Cahide Tarçın.

LEYLA - Yok hocam.

N. ZEYNEL - Nerede?

ZEKİYE - Asuman'ın arkadaşıdır hocam.

N. ZEYNEL - Yani, birlikte sinema öyle mi?

AYŞEN - Mutlaka hocam.

N. ZEYNEL - Güzel, Cahide kızımıza da sıfır veriyorum... 492 Güzin Kozalak.

TACİSER - Maalesef efendim.

N. ZEYNEL - Ne maalesef?

TACİSER - Asuman'la çok iyi arkadaştır, sinemayı çok sever.

N. ZEYNEL - Güzel. Güzin'e de sıfır... Açın defterinizi! Ders anlatıyorum. Anlatacakların kitapta yoktur, not tutun.

MECBURE - (parmak kaldırır) Öğretmenim efendim!

N. ZEYNEL - Ne var Mecbure?

MECBURE - Gönüllü olarak sözlüye kalkabilir miyim efendim?

N. ZEYNEL - Hayır, önce ders anlatacağım, vakit kalırsa sözlü.. Açın defterinizi yazın, anlatacaklarım kitapta bulunmaz.

LEYLA - Kitabı çalışmayacak mıyız hocam?

N. ZEYNEL - Sözümü kesmeyin, kaptırıp gidebilirim... Bugün Dört Ayak Teoremini göreceğiz.

MECBURE - Ha, ben onu biliyorum.

N. ZEYNEL - Sözümü kesmeyin, her an karate uygulayabilirim.

AYŞEN - Allahtan kontrollü bir insansınız hocam!

N. ZEYNEL - Susuuuuuuuun! Bugün, kafalarınız dinlenip, yemyeşil beyinlerle, ilim ve irfan yuvasına avdet ettiğiniz bu güzel ve bekâret kokan pazartesi sabahı, komplekslerimizden arınıp, bir an dört ayak teoremine bir bakış atalım hanımlar... Hayatta mantık çok önemlidir. En önemli dersiniz mantıktır, bunu aklınızdan hiç çıkarmayın. Mantığın en mantıklı teoremlerinden biri olan dört ayak teoremi, şöyle der: Kedi ve masa dört ayaklıdır, demek ki köpek de kendi çapında bir masadır...

AYŞEN - Köpeğin dişisi var, masanın dişisi var mı bakalım?

N. ZEYNEL - (alnından vurulmuş gibi) Ah... Aaah! Kesmeyin sözümü.. Harcamayın kafamdaki imajları... Masa doğada ağaçtır, ağaç doğanın ortasında kadın gibidir... Kadın deniz...

N. ZEYNEL - (devam) ...gibidir, çalkantılıdır.

MECBURE - (parmak kaldırır) Öğretmenim efendim!

N. ZEYNEL - Ne var Mecbure?

MECBURE - Bir de Yahya Kemal Beyatlı'nın bir şiiri vardır bu konuda efendim.

N. ZEYNEL - Ne şiiri kızım, hangi konuda?

MECBURE - Siz dediniz ya demin, kadın deniz gibidir, çalkantılıdır diye, bu bir şiirdir efendim...

N. ZEYNEL - Kızım kesme sözümü, bunlar imaj...

MECBURE - Afedersiniz öğretmenim efendim...

N. ZEYNEL - Sus.

MECBURE - Susuyorum efendim.

N. ZEYNEL - Dört ayak teoremi dört ayaklı olan her şeye uygulanabileceği gibi, üç ayaklı masalar ve topal köpekler de teoremi güçlendiren istisnalar olarak göze çarparlar. Çünkü istisnalar kaideleri bozmaz, bilâkis güçlendirir.

MECBURE - Çok doğru efendim.

N. ZEYNEL - Ben neyin doğru, neyin yanlış olduğunu bilmiyor muyum?

MECBURE - Haklısınız efendim.

N. ZEYNEL - O zaman sus da ders anlatayım, değil mi kızım?

MECBURE - Öğretmenim efendim, susuyorum efendim. (ağlar)

AYŞEN - Ağlama Mecbure, bunlar da geçer...

N. ZEYNEL - Susun diyorum size...

MECBURE - Çok çok özür dilerim öğretmenim efendim. Benim yüzümden sınıfta kargaşalık çıkmasını istemezdim. Hisli duygularıma mani olamadım, özür dilerim efendim.

- Sınıf gülmektedir. -

Sizlere de teessüf ederim arkadaşlar.

N. ZEYNEL - Tamam Mecbure, otur yerine.. Yazınız hanımlar.. Görkemli dört ayak teoremi mantık ilminin derinliklerine inildikçe, esnekleşen bir doku olarak karşımıza çıkar.

- Kapı açılır Fahrettin bey girer. -

FAHRETTİN BEY - Çok afedersiniz Zeynel bey, karşı taraf da dolu. Aşağı kadar indim, müfredat programına baktım hiçbir şey anlamadım. Sizin gözünüz iyi görür, şu benim deftere baksanıza, bu saatte ne yazıyor benimkinde?

N. ZEYNEL - Bakalım hocam... Pazartesi... Pazartesi... Evet... E, bugün sizin dersiniz yok hocam.

FAHRETTİN BEY - Nasıl olur, sabahleyin ilk ders benim..

N. ZEYNEL - O salı günü hocam...

FAHRETTİN BEY - E bugün günlerden ne?

N. ZEYNEL - Pazartesi hocam, sizin dersiniz yarın bu saatte, bu sınıfa...

AYŞEN - Yarın hocam yarın.

FAHRETTİN BEY - Yarın mı? Hay allah, taa Erenköy'ünden geliyorum canım... Niye doğru dürüst yapmazlar şu programları.

ZEKİYE - Yarın gene bekleriz hocam.

FAHRETTİN BEY - Sizi gidi sizi... Yarın ben size sorarım.. Kusura bakmayın Zeynel bey.

N. ZEYNEL - Rica ederim güle güle hocam.

- Fahrettin bey çıkar. Sınıf kıkırdamaktadır. -

N. ZEYNEL - Susunuz hanımlar. Hayatta herkes yanılabilir. Fahrettin bey hocamız da bugün yanılmış olabilir.

TACİSER - Fahrettin bey hocamız her gün yanılıyor hocam.

AYŞEN - O bugün geldi ya, yarın artık katiyyen gelmez...

- Gülüşmeler. -

N. ZEYNEL - Ayşen sus!

AYŞEN - İsterseniz çıkiim efendim.

N. ZEYNEL - Hayır otur yerine... susun artık da şu dersi anlatalım...

LEYLA - Bizim bi kabahatimiz yok hocam, Fahri bey amca geldi...

N. ZEYNEL - Sus... Sus... Demek ki dört ayaklı olan her şeyde ortak bir yan bulmak...

- Derken sınıfın kapısı açılır. Sınıf vazırt ayağa 

kalkar. Önde Müdire Cemile, ardından, elinde

çantası Kâmuran Vanilyalıoğlu girerler... -

CEMİLE H. - 'tur!

- Sınıf oturur. -

N. ZEYNEL - Afedersiniz müdir'ânım, cazibesinden bir türlü kurtulamadığım dört ayak teoremine kapılmış gidiyordum... Beyfendi mütfettiş herhalde. isterseniz buyurun oturun müfettiş bey, bakınız ne kadar allahına kadar anlatıyorum. Ben çok iyi ders anlatırım müfettiş bey.

CEMİLE H. - Zeynel bey, Zeynel bey... Müfettiş değil o... Bu sınıfın yeni öğrencisi Kâmuran Vanilyalıoğlu..

- Sınıfta hayret nidaları. -

N. ZEYNEL - Anlamadım?

NESRİN - Müfettiş mi geldi?

CEMİLE H. - Bunda anlaşılmayacak bir şey yok Zeynel bey... (sınıfa) Çocuklar, arkadaşınız Kâmuran Vanilyalıoğlu, bundan böyle sınıfımızın yeni bir öğrencisidir.

N. ZEYNEL - (telâşlı) Nasıl olur, Kâmuran bey erkek değiller mi?

AYŞEN -  Hem de sapına kadar...

- Sınıf kıkırdar. -

CEMİLE H.  -  Susun. Kâmuran çocuğumuz nüfus kayıtlarında kız görüldüğü için, bakanlıkça okulumuza nakil gelmiştir. Elinde bakanlığın emri var. Yeni bir emre kadar yatılı olarak okulumuzda öğrenim görecek Zeynel bey.

N. ZEYNEL - Hem de yatılı ha? Olamaz böyle bir mantıksızlık. Bakanlık acilen durumdan haberdar edilerek felâketin önüne geçilmelidir...

CEMİLE H. - Hangi felâketin Zeynel bey?

N. ZEYNEL - Bu kadar kızın arasına bir erkeği salıvermek. Hem de yatılı olarak... Ateşle barut yan yana, bir tahayyül ediniz müdir'ânım. Bu bir felâket değildir de nedir?

CEMİLE H. - Hangi bakımdan felâket olmuş oluyor?

N. ZEYNEL - Okulun namusu ve (elini yumruk yaparak) bütünlüğü açısından...

CEMİLE H. - Okulun namusundan ben sorumluyum Zeynel bey. Bakanlığa karşı çıkacak değiliz a... Lafı uzatmayın. Geç otur bir yere Kâmuran... Başarılar...

KÂMURAN - Teşekkür ederim. (yerine geçer)

CEMİLE H. - Kaldığınız yerden devam edin Zeynel bey. (çıkar)

- Sınıf ayağa kalkar. -

ZEKİYE - Gırgıra bak sınıfa erkek geldi..

N. ZEYNEL - Susun. Oturun.. Ben sizin adınızı soyadınızı deftere geçiiim...

KÂMURAN - Kâmuran Vanilyalıoğlu...

N. ZEYNEL - (yazar) Kâmuran kız ismi değil mi?

KÂMURAN - Zaten bütün aksilikler bu yüzden çıktı...

N. ZEYNEL - Hımm.. Soyisim neydi?

KÂMURAN - Vanilyalıoğlu.

N. ZEYNEL - Niye Vanilyalı, aslen Madagaskarlı mısınız?

KÂMURAN - Yok yok, buralı sayılırız..

N. ZEYNEL - Hımmm... Numara verdiler mi?

KÂMURAN - Evet 404!

AYŞEN - Dört yüz dört gibi çocuk valla. Hişşşt, kardeş sen şimdi erkeksin, di mi?

- Gülmeler. -

KÂMURAN - Alay etmeyin çok fena olur, ben Kastamonu lisesinden bu yüzden ayrıldım zaten.

AYŞEN - Asıldılar mı anam?

N. ZEYNEL - (kahkahaları bastırmaya uğraşarak) Susun. Bana bak Kâmuran, bu sınıfın kızları, benim kızlarım demektir. Bi tanesine asılırsan, çok fena yaparım. Çaktırırım, süründürürüm allah belâmı versin.

KÂMURAN - Yok ya, benim kızlarla falan işim yok, benim istikbalim söz konusu. Yaşım gelmiş yirmi yediye..

N. ZEYNEL - Yirmi yedi mi? Askerlik yaptın mı?

KÂMURAN - Yok almadılar, nüfusta kız yazmışlar ya, ordan kurtardık.

AYŞEN - Büyüyünce yüksek kız örtmen okuluna gidersin anam.

KÂMURAN - Efendim?

N. ZEYNEL - Susun. Kızlarla konuşmayı bırak, geç bakalım tahtaya Kâmuran. Senin şu seviyeni bi yoklayalım bakalım.

KÂMURAN - (tahtaya geçer) Ne seviyesi? Su seviyesi mi? Bileşik kaplar teoremi mi? Ne soruyorsunuz?

N. ZEYNEL - Sen kendini hangi derste sanıyorsun şaşkın?

KÂMURAN - (sınıfa) Bu ders ne dersi?

ZEKİYE - Din dersi..

KÂMURAN - (Zeynel'e) Teeddüb eylerim efendim.

LEYLA - Sınıfa eğlence geldi kızlar..

NESRİN - Müfettiş değil miymiş?

N. ZEYNEL - Bu ders ne dersiymiş? Soruya bak soruya.. Laflarına dikkat et, ben adama çok fena takarım.

KÂMURAN - Ben n'aptım? Suçumuz erkek olmak mı?

N. ZEYNEL - Sus kompleksli herif. Ben ne hocasına benziyorum?

KÂMURAN - Beden Eğitimi.

N. ZEYNEL - Teşekkür ederim ama yanıldın, vücut yapım seni aldattı. Bilemedin.

LEYLA - Acayip iyi vücudunuz var hocam.

N. ZEYNEL - Susun. Bak bakalım, ne hocası olabilirim ben?

NESRİN - Öğrenci miymiş o adam?

KÂMURAN - İş-Bilgisi öğretmeni olmayasınız..

N. ZEYNEL - Saçmalama manyak mıyım ben? Ciddi dersleri düşün

KÂMURAN - Matematik.

N. ZEYNEL - Başka başka?

KÂMURAN - Fizik.

N. ZEYNEL - En önemlilerini düşün canım, en önemlilerini..

KÂMURAN - Coğrafya!

N. ZEYNEL - En önemlileri diyorum aptal, en önemlileri.. Durup dururken benim de ağzımı bozuyor.. Aptal bir Coğrafyacı hali mi var bende?

MECBURE - Coğrafyacılar aptal değildirler efendim.

N. ZEYNEL - Mecbure sus.

MECBURE - Öğretmenim efendim, çok çok özür dilerim ama, mesela bizim Coğrafyacı öğretmenimiz Cihat bey çok akıllıdır efendim.

N. ZEYNEL - Mecbure, sus ve otur... Ağlama.

KÂMURAN - Anladım, sis kimya hocasısınız!

N. ZEYNEL - Saçmalama, en önemlilerini düşün.

KÂMURAN - Askerlik.

N. ZEYNEL - Hayır, hayır. Ne askerliği, ben mantıklı işlerle uğraşıyorum.

KÂMURAN - Ha tamam Tarih. Ben Tarih'i çok severim hocam.

N. ZEYNEL - Oğlum, sabrımı taşırma benim, lisede en zor, en önemli ders hangisidir?

KÂMURAN - Edebiyat.

N. ZEYNEL - Sinirlendirme beni çakarım... Allahtan kontrollü bir insanım.

KÂMURAN - Edebiyat zor derstir, ben Edebiyat'tan hep çakmışımdır.

N. ZEYNEL - Önemli ders dedik sana, önemli ders, palavra demedik. Edebiyatmış.. Edebiyat da ders mi? Lisede ve hayatta en önemli ders nedir? Direk kafaya hitaben, zekâ isteyen akılcı bir ders.. Söylesene... Man... Man...

NESRİN - Mandrake.

KÂMURAN - Bilemeyeceğim.

N. ZEYNEL - Allah kahretsin.. Söylüyoruz ya be... Man... Man.. tık.. Mantık. Boyu devrilesice, geç yerine not tut. Dersimiz mantık, konu dört ayak teoremi... Aç defterini yaz, bakma öyle aptal aptal. Mantıksız herif... Bunun adı Aptal Kâmuran olsun..

KÂMURAN - Sadece Kâmuran daha kolay.

- Sınıfta gülmeler. -

TACİSER - Espirili çocuk vallahi.

AYŞEN - Erkek Kâmuran desek daha iyi hocam.

N. ZEYNEL - Hayır komplekslenebilir.

MECBURE - Arkadaşlarımıza isimler takmak aslında kötü bir şeydir efendim.

ZEKİYE - Kâmuş, desek..

N. ZEYNEL - Susun. Siz karışmayın. Ben bulurum çocuğun ismini. Bak çocuğum Kâmuran, bizim sınıfta herkesin bir takma ismi vardır, âdettir. Burada herkesin ismini ben koyarım. Kendi ismimi de kendim taktım.. Nasıl olsa öğrenciler bana bir isim takacaklardı, basit bir mantık olayı, onlardan önce davrandım, kendi ismimi kendim taktım. Bana Vücut Zeynel derler. Kendi aranızda konuşurken, benden Vücut Zeynel, diye bahsedeceksin, tamam mı?

KÂMURAN - Peki Vücut Zeynel bey.

N. ZEYNEL - Bana söylemeyeceksin sersem.. Öğretmene takılan isim öğretmenin yanında söylenir mi? Aptal herif, hiç mantık yok bu herifte.. Aptal Kâmuran.. (taktığı isimden memnun, tekrarlar) Hah hah ha... Aptal Kâmuran, Aptal Kâmuran, heh he... (sınıfa emreder) Gülün!

- Kahkahalar koyverilir. -

NESRİN - Ya söylesenize kim bu çocuk?

MAKBULE - Yeni öğrenci. Nakil geldi.

NESRİN - E erkek!

MAKBULE - Nüfusta kız yazılıymış..

NESRİN - Hadi ya..

N. ZEYNEL - Susun, arkada mırıldanmayın.. Aptal Kâmuran buna çok güzel yakıştı vallahi. Bu isim kalır artık.

TACİSER - Meraklanma Kâmuran kardeş, taktığı hiç bir isim tutmamıştır.

KÂMURAN - Ha iyi o zaman... Tamam benim adım Aptal Kâmuran olsun..

N. ZEYNEL - Heh he.. Benimsemek zorundasın zaten. Ben hangi ismi taktıysam çok fena tutmuştur. Şimdi açın kulaklarınızı ders dinleyin. Dört ayak teoremini biraz irdeleyelim. Saçlarınızı mantıkî rüzgârlara kaptırmış, makûs talihine başkaldıran bir aslan yelesi gibi; dalıp gidelim mantık ilminin felsefi yalnızlıklarına. Dikkatlerinizi teksif ediniz hanımlar. Hanımlar ve Aptal Kâmuran. Herkese söylüyorum. Kedi ve masa dört ayaklıdır. Demek ki köpek de kendi çapında bir masadır. Anlaşıldı mı?

MECBURE - Anlaşıldı efendim. Ben zaten buraları dün geceden çalışmıştım.

N. ZEYNEL - Güzel, tamam, sus.

AYŞEN - Çok haklısınız hocam.

N. ZEYNEL - Sen de sus!

AYŞEN - İsterseniz çıkiim hocam..

N. ZEYNEL - Otur diyorum.

MECBURE - Sakın bırakmayın çıkmasın öğretmenim efendim, gidip sigara içiyor. Kendisine zararlı.

AYŞEN - Sus kız manyak, ben sigara içiyor muyum? Kibritin var mı Taciser?

MECBURE - Hattâ Taciser arkadaştan da kibrit istiyor öğretmenim.

- Mecbure yanındakiler tarafından pergellenir. -

MECBURE - Ay batırmasana pergeli kardeş, bacak delindi. Öğretmenim efendim, beni şehit edecekler efendim.

N. ZEYNEL - Sakin olun, tedhiş istemez... Otur yerine sen de, tütünün esiri kadın, nikotinman-şikizofren.

KÂMURAN - (espri yapıyordur) Bu isim tutmaz hocam, çok uzun.

- Sınıf güler. Sınıfın gülmesi Kâmuran'a sevinç

verir. Yeni sınıfına kendini kabul ettirmenin se-

vinciyle, it gibi bir gülme krizine girer Kâmuran.

Olay durur, herkes Kâmuran'a bakar. -

MECBURE - Ne vuruyorsun kardeş, ben senin iyiliğin için söylüyorum, sigara zararlı bir şey...

N. ZEYNEL - Susun orada. N'oluyor Kâmuran?

KÂMURAN - Çok afedersiniz hocam, kimi zaman bana böyle mevzii sağnak gülme krizleri gelir. Elimde olmayan bi şey. Sonra hemen geçiyor... Hastalık hocam.

N. ZEYNEL - Ulan sen ne manyak şeysin yahu, nerden çıktın başımıza?

KÂMURAN - Çok afedersiniz hocam, bi daha tekerrür etmez.

N. ZEYNEL - Etmesin çünkü çok sinir bozucu bir gülme.. Dört ayaklı olan, yazın yazın bakmayın suratıma, dört ayaklı olan her şey arasında, ayaktan giderek nesnel bir benzerlik bulmak mümkündür. Örneğin kedi ve köpek dört ayaklıdır dolayısıyla her köpekte biraz kedilik görülebileceği gibi, dört ayaklı olan masa, sandalye, tabure ve buzdolaplarında da kedileşme ve köpekleşmeler görülebilir.

AYŞEN - Çok doğru hocam, bizim buzdolabı geçen gece sabaha kadar havladı.

N. ZEYNEL - Anlamadım.

AYŞEN - Geçen cumartesi akşamı bizim buzdolabı sabaha kadar havladı..

N. ZEYNEL - Olur mu canım öyle şey.

AYŞEN - Vallahi billahi hocam, köpeği buzdolabında unutmuşuz.

- Gülüşmeler. -

N. ZEYNEL - Susun.

TACİSER - Gel kuçu kuçu kuçu...

N. ZEYNEL - N'apıyorsun Atkafa Taciser?

TACİSER - Sandalyeyi çağırıyorum hocam, dört ayaklıdır, belki gelir.

N. ZEYNEL - Nesnel benzerlik diyoruz Atkafa...

KÂMURAN - Senin ismin Atkafa mı? Çok iyi ya... (gülme krizine girer)

- İş bu gülme çık sinir bozucudur. Nesnel Zeynel

çıldırayazar. - 

N. ZEYNEL - Ulan Aptal Kâmuran, sıçtın dersin içine.

- Nesnel Zeynel, hınçla sınıfı terk eder. -

AYŞEN - Kız Kâmuran, seni allah mı gönderdi be? Senin bu kriz numaran çok iyi... Ne gibi zamanlar olur?

TACİSER - Evet mesela n'apılınca oluyor bu sana?

KÂMURAN - Orası belli olmuyor. Onu bilsek tedavi olurduk. Kaç doktora gittik. Teşhis koyamadılar. Sinirsel diyorlar. Mesela ben şimdi seni tanımıyorum. Bu kim diyorum, bunnar Atkafa Taciser diyorlar.. Ben bunu duyunca gülüyorum tabii.. Ama bu kelimeye gülmem artık mesela, onu biliyorum.

ZEKİYE - Bilmediğin kelimeleri duyunca oluyor herhalde.

KÂMURAN - Yok kelimeyle alâkası yok, çok kelime bilirim ben. Bütün kelimeleri bilirim.

AYŞEN - Kız Kâmuran ömürsün vallahi.

KÂMURAN - Benle böyle konuşmayın tamam mı? Bana kız mız demeyin çıkarır gösteririm allah belâmı versin. Ben bu yüzden kaç liseden kovuldum...

NESRİN - (ilgilenir) Aaa, çıkarıp gösterecekmiş... Çok iyi ya. Bu Kâmuran engizisyonist galiba.. Yaşasın, okula engizisyonist geldi.

AYŞEN - Engizisyonist değil hamşo.. Egzibistyonist.

KÂMURAN - O ne demek oluyor?

AYŞEN - Hani akşamları köşebaşlarında temiz aile kadınlarına organlarını gösteren amcalar var ya, onlardan mısın sen?

KÂMURAN - Yok ya, benimki öyle değil, sinirsel diyoruz... Sinirlenince oluyor...

ZEKİYE - En çok ne gibi şeylere sinirlenirsin anam?

KÂMURAN - Bana anam falan demeyin, tamam mı? Kâmuran Ağbi dersiniz olur biter.

MECBURE - Kâmuran Ağbi, kahverengi ve yeşil kuruboyanız bulunur mu?

KÂMURAN - Yok canım öyle şeyler kullanmam.

AYŞEN - Mecbure otur oturduğun yerde.

MECBURE - Olur mu? Dağları kahverengi, ovaları yeşil boyamaya mecburum kardeş.

LEYLA - Kız, Coğrafya dersi cuma günü salak, acelen ne?

KÂMURAN - Burda böyle harita falan da mı yaptırıyorlar?

ZEKİYE - Yok hocanın istediği yok, bu salak kendiliğinden yapıyor.

KÂMURAN - Yani mecburiyet yok di mi?

MAKBULE - Yok canım rahattır bu okul.

KÂMURAN - Biliyoruz, biz de palas diye buraya geldik. Bu yıl hemen mezun olmam lâzım..

NESRİN - Saksın çalışır mı bâri?

KÂMURAN - Anlamadım!

AYŞEN - Zekâ durumun nasıl diye soruyor.

KÂMURAN - Kafam çok iyi çalışır ama ona pek lüzum kalmayacak. Babam bi bokluk olursa telefon et, dedi.

LEYLA - Senin baban önemli biri mi?

KÂMURAN - Benim babam çok önemlidir. Milli Eğitim Bakanlığı'nda genel müdür muavini. Bakanlar değişir, babam değişmez... Zaten belki de altı aya genel müdür.

AYŞEN - Bu memlekette böyle bir baban var da, bu yaşa kadar niye alamadın lan sen bu diplomayı?

KÂMURAN - Babamın hıyarlığı, ben torpil yapmam diye dokuz sene direndi. Baktı olmuyor, sonunda beni buraya naklettirdi. Müdür'ânım'a da telefon etmiş zaten. Ben bu yıl burdan mezun olucam.

ZEKİYE - Çok iyi be, babana söylesene bize de bir şeyler yapsın. 

KÂMURAN - Dur bakalım babam gelecek zaten haftasonu, sizi tanıştırırım.

AYŞEN - Güzel, bak şimdi seni sevmeye başladım. Kâmuran Ağbi.. 

KÂMURAN - Tabii ya, n'olacak... Alt tarafı lise diploması, hepimize versinler bir tane..

ZEKİYE - Yaşa Kâmuran...

LEYLA - Bravo Kâmuran...

NESRİN - Aslan Kâmuran...

MECBURE - Lise diplomasını herkes bileğinin hakkıyla alır. Kimse kimseye haketmediği bir diplomayı aldıramaz ve verdiremez. Çalışan kazanır arkadaşlar. Kâmuran Ağbi'yle derslerinde yardımcı olmayı ben üzerime alabilirim.

KÂMURAN - Yok ya... Bunlara hiç lüzum kalmayacak.. Babam işi bağlamış bile...

- Cevriye kapıda belirir. -

HADEME CEVRİYE - Kâmuran kim ki bu sınıfta kız Ayşen?

AYŞEN - Kâmuran bey.

HADEME CEVRİYE - Kâmuran sen misin?

KÂMURAN - Evet.

HADEME CEVRİYE - Niye öyle erkek gibisin kız?

NESRİN - Hişşt Cevriy'ânım. Erkek erkek.

KÂMURAN - Ne var n'olmuş Kâmuran'a?

CEVRİYE HANIM - Seni müdür'ânım istiyur.

- Kâmuran çıkar. -

KÂMURAN - Tamam gideriz.

CEVRİY'ANIM - Gız kim bu herif?

AYŞEN - Arkadaş Cevriy'ânım, arkadaş...

ZEKİYE - Milli Eğitim'den bize arkadaş göndermişler.

CEVRİY'ANIM - Ne arkadaşı?

LEYLA - Talebe kız Cevriy'ânım, talebe.. Bizim sınıfa geldi.

MAKBULE - Sınıfımızın erkeği Cevriyeciğim, tamam mı?

MECBURE - Kâmuran Ağbi, nüfus kayıtlarındaki bir yanlışlığın kurbanı Cevriye hanım. Kâmuran Ağbi, efendi ve saygılı.

NESRİN - Ne efendisi kız, sekso-manyak, sekso-manyak.

MAKBULE - Hem de yatılı geldi Cevriy'ânım.

CEVRİY'ANIM - Yatılı mı? Nerde yatacakmış elin herifi?

ZEKİYE - Orası daha belli değil, belki senin yanına verirler..

- Genel gülme. -

CEVRİY'ANIM - Git namussuz, bennen oynaşman, şindi bu herif bu okulda mı kalacakmış?

AYŞEN - Vallahi çok dikkat etmek gerek Cevriy'ânım, herif zaten egzibisyonist.

CEVRİY'ANIM - Ney?

NESRİN - Çıkarıp gösteriyormuş Cevriy'ânım.

CEVRİY'ANIM - Aaaa, üstüme iyilik sağlık..

AYŞEN - Yok canım öyle her zaman değil, sinirlenince oluyormuş.. Korkutmayın kız Cevriy'ânımı.

MECBURE - Biz yatakhanemizin kapısını kilitleyelim de kardeş n'olur n'olmaz..

CEVRİY'ANIM - Kapının arkasına da dolaplarınızı çekin.

MECBURE - Çok haklısınız Cevriy'ânım. Aynı zamanda namusumuz tehlikede, iffetimiz dingildiyor.

- IŞIK SÖNER. -

Bizim Sınıf, 1977
Ferhan Şensoy - FerhAntoloji
Bilgi Yayınevi, 2. Basım 2011, S.132-151